Hayvancılık ve Hayvancılıkla İlgili Aletler

8 Ekim, 2011

Hıltar  çoban köpeklerinin boynuna takılır.  Uçları sivri, demirden yapılmış, yabani hayvanlara ve diğer köpeklerle boğuşması esnasında koruyucudur. Ayrıca tavuğun ayağına bağlanıp, bahçeye zarar vermesin, kaçmasın diye kullanılan araca da hıltar denir.

 

Sikke  büyükbaş hayvanları sabitlemek için, yuların bağlandığı kısmı halkadan oluşan zincirlerden oluşmuş demir araçtır. Eşeklerin otlaması sırasında ayaklarına bağlanan zincirlerin tutturulduğu kalın, sivri ve delikli olan bu demir parçası yere çakılır, eşeğin ayağına bağlanan zincir tutturulur.

 

Kaşağı  hayvanları tımar etmek için saçtan yapılmış dişli araçtır.

 

Yular  hayvanın bir yere bağlanması, çekilip getirilmesi için başına takılan, deri ve zincir aksamdan oluşan araçtır. Boyuna takılan kısım deriden, bağlanacak kısım, zincir ve ipten oluşur.

 

Gem  hayvanın yürümesini yönlendiren, ağzına takılmış demir parçadır.

 

Heybe  at, eşek gibi hayvanların eğeri, semeri üzerine konan veya omuzda taşınan, içine öteberi koymaya yarayan kilim veya deriden yapılmış iki gözlü torbadır.

 

Semer  eşeklerin sırtlarına yerleştirilen, üzerine yük bağlanan ve binilen iskeleti ağaç olan araçtır.

 

Hayvancılık

 

Değirmenlik Köy’ünde kıl keçisi, sığır ve çok az da koyun yetiştiriciliği yapılır. Yeryüzü şekilleri ve iklim hayvancılık faaliyetleri üzerinde etkilidir. Köyde ormanlık ve taşlık alanlar geniş bir yer kapladığı için kıl keçisi üretimini yapılır. Küçükbaş hayvancılıktan keçi üretimi yapılır. Sürüler halinde davarcılık yapılır. Öküz tarla işlerinde kullanılır. İneklerin etinden, sütten ve derisinden faydalanır. İnek yavruladığı zaman yavrusuna buzağı denir. İlk sütü çok önemlidir. Bu süte ağuz denir. Süt pişirilip mayalanarak yoğurt yapılır. Yoğurt, turfan ve yayıkla yayılarak yağ çıkarılır. Ayran kaynatıldığında keş olur. Süte peynir mayası katılarak peynir elde edilir. Peynirin suyu kaynatılarak lor elde edilir. Kıl keçisi olarak adlandırılan davarlar günümüzde ticari boyutunu kaybetmiştir. Yörenin süt, yoğurt, et ve kıl ihtiyacını karşılayan davarlar, orman idaresinin aldığı kararla yasaklanmıştır. Yaylacılık ve döllük davarcılığın bitmesiyle yok olmuştur. Değirmenlik insanının tarıma verdiği önemi, hayvancılıkta esirgediğini görüyoruz. Büyükbaş olarak adlandırdığımız karasığırlar verimsiz süt ve et oranlarıyla önemini korumaktadır. Eskiden her evde bir inek, bir eşek, on tavuk bulunurdu.

 

Bu yazı Genel katagorisi altında 8, Ekim Cumartesi, 2011 saat 12:01 yayınlanmıştır. RSS 2.0 beslemesiyle cevapları takip edebilirsiniz. Ya da kendi stenizden bir geri besleme, ve ya trackback yanıt bıraka bilirsiniz.

Bir yorum yazın.